Çok normal bir cümle içerisinde fark ettim yalnızlığımı,
Şimdiye kadar olmaktan keyif aldığım bu durum
Ağır ve ciğerlere inmeyen bir nefes gibi dizildi boğazıma
Aslına bakılırsa yalnız sayılmazdım öyle çok da
Kararınca karıncam vardı,
Yetecek kadar şarap ve peynir,
Benim olmayan bir aile,
Kocaman bir aşk belki karşılıksız belki karşılıklı,
Kırık kitaplığım vardı hislerimden hallice
İzlediğim unuttuğum filmler,
Gidip de gezemediğim şehirler
Ve tonlarca soru işareti ile dolu bir beynim...
Kalabalığı daha kısa özetleyemezdim.
Selin'S
Selin: Ben, Şiirlere ve yazılara isim bulmakta usta olan ben, Hissettiğim şeye bir ad bulamamakla birlikte, hissediyorum. Hislerim hala yaşıyormuş. Hadi kutlayalım bunu, bu gece ölmeyen hislere içiyorum. Ve aynı şarkıyı, aynı kişi için defalarca kez üst üste dinliyorum. Umut: Aynı şeyi aynı kişi için her gece hissetmekten farkı ne ki? Aynı insana yazmıyor muyuz ömrümüz boyu tüm şiirleri? Selin: Hissettiğin an, içinde yaşıyorsun bir şeyleri. Kaldı ki bence öylesi daha iyi, bazı şeyler bilinmemeli. Umut: Tavandaki karolari saymaktan gözlerim bozuldu. Biraz da sesim kısık şarkı söylemekten bağıra bağıra. Görüyorum... Selin: Göremiyorum. Ne alfabedeki harfleri, ne yazdığım şiiri... Ne hislerimi ne bir gün sonrasını… Boğuluyorum. Umut: Bak, şimdi karanlık ama yine doğacak güneş. Biz dursak da dönüyor dünya, biliyorum. Yıka yüzünü okyanuslarla, dağlara tutun, taşları sevmiyorum. Kalk hadi. Selin: Okyanus güneşin yakıcı sıcağına da...
Yorumlar
Yorum Gönder