Çalakalem, hamal ve sarının şiiri olsun bu,
Ben hayallerimi
Göle maya çalar gibi
Kağıda çalardım.
Belki tutardı bir şiirde yahut bir resimde.
Çalakalem yazardım da yazardım,
Rüyalarımı, korkularımı bazen onu anlatırdım.
Sonra hayallerim çalınmıştı.
En son kalemim.
Ben de çalakalem kelimesini o anda idrak ettim.
***
Pazar yeri vardı, köylüler falan
Dikkatimi çeken bir hamaldı.
Daha küçüktü, henüz hamdı
Bu gidişle, yaşayabilirse eğer
İlerleyen yaşlarında kambur kalacaktı.
Ham çocuk eğildi yerdeki ağırlıkları aldı
Hamal kelimesini anladım.
Aşk da bir hamallıktı
Sırtımızda bir kambur...
Anladım.
***
Çalakalemin kalemi çalınınca
Az aşım rahat başım dedi çıktı yola
Hamalla karşılaştı sonrasında.
Nerede ve nasıl ben bilmem,
Sarıya soralım onu da...
Ham çocuk sarı poşetler taşıyordu
Çalakalem, en son sarı bir şiir tasarlıyordu
Sarı bir günebakan vardı, dalından koparılmış
Üzerinde ayçiçeklerine hamallık yapıyordu
Boynu demek ki ondan bükülmüş.
Demek ki çekirdeğe olan sevdasından,
Dalından sökülmüş.
Sarı.
Sarı kokuyor buram buram İç Anadolu.
Oysa mavilerde unuttum ben mutluluğu.
Selin'S
Yorumlar
Yorum Gönder