'Düşündüm de... ulan beni bu standarda olan bağımlılık köreltmiş...'
Reddettiğimiz ne varsa girdap gibi çekti bizi, ya içinde kaybolduk ya da bir odaya hapsolduk.
Ne vardıysa kınadığımız, bir anda başrolü olarak bulduk kendimizi
Ne vardıysa şu nefeslerde, öyle bir an geldi ki, almaktan bile yorulduk.
Düşündüm de, beni galiba yaşamaya çalışmak köreltmiş
Ve kör etmiş gözlerimi
Ve kör etmiş hislerimi
Hayatıma saplanan uçsuz bucaksız bıçaklar...
Sonra durduk.
Düşünmek için ve ne gariptir düşündüğümüz yerlerden vurulduk
Düştüğümüz yerlerin izi, durdukça vücudumuzun ruhsal yerlerinde
İzleri kaşımamak gerektiğini bile bile yolduk yaralarımızı
Ve belki yorduk tüm kararlarımızı
Büyük bir ihanet içinde, kendimize
Koca bir düzensizlik girdabında yok olduk belki de.
Ama,
Bu,
Günün umudu olsun
Yeteriz o girdabın dibinde bile
Yeteriz biz bize.
Selin'S & Ozi Akgöl
Yorumlar
Yorum Gönder