Toprak yağmura fazla hasret kaldığında, kendisine kavuşan yağmuru çeker içine... Sürekli yağmur yağsaydı eğer, istemezdi toprak bile. Yol yol olurdu, geldiği gibi gitsin diye. Yani demem o ki diğer yarım, yarım kalsam da, hasret olsam da gitmek zorundaydım hareket vakti geldiğinde.
Dün ıslandım, rüşvet teklif ettim rüzgara, sarılmalıydım. Sarmadı. Bir saç telimi ve kokumu verdim, almadı. Senin kokunu getirir sandım. Hiç oralı olmadı... Yani demem o ki benim canım, kendimi sedalarca ve defalarca anlatacak bir hâlim de kalmadı...
Ama söylenecek şey 'çok'… susuyorum ben.
Rüzgârın estiği yerdeyim, aklımın estiği yerdesin sen... Yola çıkabilsem ah, o yolu bir görebilsem! Çünkü şimdiye kadar gittiğim her yol çok şey çaldı kalbimden. Bundandır yollardan korkum, bekleyişim bu yüzden...
Ama şahlanıp gitmek içimde var.
'Duyuyorum ben.'
Selin'S
Yorumlar
Yorum Gönder