Ana içeriğe atla

Fabrikaların Bacalarındaki Kurum Gibi Kurumsal Durumlar

Şehrin sancıları başlamıştı ve şehrin kasıkları meydanlardı. Alev alev yanıyordu meydanlar. Yan yana ve yana yana yürümeye çalışan insan kalabalığı, kalabalıklar içinde unutmuştu yalnız olmayı. Ve yalnızca alabalıklar biliyordu, nehrin içine düşen dolunaya doymayı... Şehir, seviyordu doğurmayı... Bin bir zorlukla açılan her kapının ardında, masa başı ve fazla dogmatik mesailer düşüveriyordu merdiven boşluklarından. Kedinin fareyle oynamayı sevdiği gibi seviyordu kadın kelimeleri... Öldüreceğini bilse de yazıyordu. Besleyerek, kanatarak... Ve giderek. Gidişlerden ilham alıyordu. Gidişlere ilham oluyordu. Şehrin verdiği acılar yetmiyordu doğa amcaya, bir de insanların acılarıyla besleniyordu. Doğa bana bir sel hediye edip ismimle sesleniyordu. Aklı sıra... Fikri sıla ve fikri ne ise zikri de o işte!... Bir damla çaya susuyordum. Bir acı kahve çekirdeğini bütünce yutuyordum. Bitince acısı bir bütün daha... Bütüncül ve ölümcül bir perdeyle örtmüştüm yanıklarımı.  Şimdiye kadar yuttuğum harfleri kusuyordum, acı acı bir tat yakıyordu boğazımı... Soldurmuştum en solmazlarımı... Yok etmiştim bir de, "onsuz olmaz"larımı... Aklımı çaya batırıp bir tutam saç alıp elime, sonra saçmalayacağım. Yaşamsal hevesleri kursağıma dizen ve bir kaç gülüşümü kurumsallaşamamış kuramsal ağlara düzen insanların, gelmiş ve geçmiş tüm ömürlerine sıçmadan gözlerimi kapatmayacağım meselâ... Sonsuzluğa oynayacağım bu defa... Kaybedersem ölürüm ama kazanırsam sonsuza kadar benim dünya...

Selin'S

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KÜLLERİ YAKAN DİYALOGLAR

Selin: Ben, Şiirlere ve yazılara isim bulmakta usta olan ben, Hissettiğim şeye bir ad bulamamakla birlikte, hissediyorum. Hislerim hala yaşıyormuş. Hadi kutlayalım bunu, bu gece ölmeyen hislere içiyorum. Ve aynı şarkıyı, aynı kişi için defalarca kez üst üste dinliyorum. Umut: Aynı şeyi aynı kişi için her gece hissetmekten farkı ne ki? Aynı insana yazmıyor muyuz ömrümüz boyu tüm şiirleri? Selin: Hissettiğin an, içinde yaşıyorsun bir şeyleri. Kaldı ki bence öylesi daha iyi, bazı şeyler bilinmemeli. Umut: Tavandaki karolari saymaktan gözlerim bozuldu. Biraz da sesim kısık şarkı söylemekten bağıra bağıra. Görüyorum... Selin: Göremiyorum. Ne alfabedeki harfleri, ne yazdığım şiiri... Ne hislerimi ne bir gün sonrasını… Boğuluyorum. Umut:  Bak, şimdi karanlık ama yine doğacak güneş. Biz dursak da dönüyor dünya, biliyorum. Yıka yüzünü okyanuslarla, dağlara tutun, taşları sevmiyorum. Kalk hadi. Selin: Okyanus güneşin yakıcı sıcağına da...
Yorum Gönder
Devamı

Artık Sevmiyorum Ba(ş)lıkları

Çocukken alıştığımız gibi devam ediyordu hayatım, Çünkü biz sesi bile çıkmayan bebekleri uyutmaya çalışıyorduk küçücük dizlerimizde... Olmayan sobalara kesilmemiş ağaçlar atıp yanmasını izliyorduk, Hatta benim bir battaniyem vardı, turuncu, yarım, yaprak desenleri üzerinde Ben onu çırpamazdım, üzerinden yapraklar dökülmesin diye... Bir şeyler yine sahteydi çocukluğumda ama mutluydum... Olmayan aşkına tutunup, olmayan bir adamı seviyorum şimdilerde. Bazı şeyler kadar sahte olan bu durumda şimdi neden mutlu olamıyorum? Beş yıl kalmıştı otuz yaşıma, Nereden bakıldığına bağlı olarak çok genç ve çok yaşlıyım... Elimde dolunay çizelgesiyle geçişini izlerken ayların Aylar kendine yuva edinir kaplumbağa kabuklarını bayım Çığlardır parlayan gökyüzünde, Yıldızlar soğuktur aslında, Bir başka gezegende bile siz varsanız hayat vardır Ben yine kelimeleri yanarken soğuktan donan bir şehirde Sizin verdiğiniz nefesleri almaktayım... Üç defa da öldüm üstelik, gerçek birer ölümdü h...
Yorum Gönder
Devamı

İyiliğimde

       Yıkanmış gri beton merdiven kokusunu içime çekerek, soyulmuş duvarlarını izlediğim apartmanı kat be kat aşıp, anlamaya çalışıyorum. Yıpranmışlığı kadar yıkanmış, sorduğu kadar soyulmuş boyaları. Yüzümün akmış rimelleri ve ağladıkça artan gözyaşı kokusuyla; ben bir apartman mıyım? Her katımda farklı hayatlar, derinlerimde huzursuz fareler ve kaçık solucanlar ile ben de böyle sıkıcı mıyım? Yeni yıkanmış bir merdiven kokusu kadar yanıltıcı hayatım.      İyiyim. Hiç içmemiş olana, rakı kokusu kadar iyi. Kalbimi şöyle bir söküp, helallik aldıktan sonra bitirecek kadar iyi... Üzerimden bir motor geçmiş de "Bu da mı gol değil?" demiş olacak kadar iyi... Hâlâ sevgisizce yaşarcasına öylece... Sarı bir şiirde sadece "öylesine" kelimesine aşık olacak kadar iyiyim ve olmak istemeyecek kadar. Henüz hayata geçememiş planlar kadar, yanlış alınmış kararlar, yanlış anılmış şairler gibi, bundan sonraki yaşanacak yıllarda yanıp, hiç sönmeyecekmişçesine iyiyim. Teş...
Yorum Gönder
Devamı