Ana içeriğe atla

Çiçekleri Ocakta Unuttum

Bir yazmak geliyordu, yaşamaya tercih ettiğim... Bir yazmak, nefes almak gibi. Ardından çaydanlıklar kararıyor ve tenceredeki yemeklerin dibi tutuyordu. Ardından, insanlıklar kararıyor ve pencerenin önündeki çiçeklere gebe saksıların dibi tutuyordu.  Bir şehirle yarışıyordum o esnada, bir şehre düşen damlalarda ben yağışıyordum... Yaşamak yerine, yazıyordum. Sanatsal değeri olmayan ucuz bir şiire, pahalı elbiseler dikip onu güzel kılmaya çalışmak ne fayda... Sevginin adı geçen tüm satırların, yağmur altında akan mürekkep-rimelini silmeye yarayacak bir his arıyordum... Ankara'ya yakışıyordum. İç sesim diyordu ki, başkentte kal başka kentlere düşmesin yolun. Bense inadına, yollara düşüyordum. Hala eşlik etmeye çalışıyordu zamana yenik düşen, bir parça kokun. Zamanı parçalıyordum hayata geçirmediğim milyonlarca plan için. Parçalanıyordu zamanla içim. Pencere önlerinde, dibi tutan bir saksı gibi hissediyordum. İçimdeki fırtınalarla şiir yazmaya kalktığım anda, kendimi, uçan kağıtlara bakarken buluyordum. Bu gece güneş yok. Bugün ay batışını da izleyemedim. Bugün, ben Ankara'yım. Senin yolunu ise çoktan kaybettim...  Kararan insanlıklara ışık tutamıyorum. Derinliklerine güzellikler sakladığım okyanuslar kurumuş, oysa ben dört elle sarılırdım denizlere. Bana kucak açan bir denizin var olduğuna, artık inanmıyorum. Atmosfere değen fakir bir sanatı hayal edip mutluluk hissiyle dolan bir kalbim vardı üç sene önce. Şimdilerde kendi gülüşlerime bile, yabancılık çekiyorum...
Selin'S

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KÜLLERİ YAKAN DİYALOGLAR

Selin: Ben, Şiirlere ve yazılara isim bulmakta usta olan ben, Hissettiğim şeye bir ad bulamamakla birlikte, hissediyorum. Hislerim hala yaşıyormuş. Hadi kutlayalım bunu, bu gece ölmeyen hislere içiyorum. Ve aynı şarkıyı, aynı kişi için defalarca kez üst üste dinliyorum. Umut: Aynı şeyi aynı kişi için her gece hissetmekten farkı ne ki? Aynı insana yazmıyor muyuz ömrümüz boyu tüm şiirleri? Selin: Hissettiğin an, içinde yaşıyorsun bir şeyleri. Kaldı ki bence öylesi daha iyi, bazı şeyler bilinmemeli. Umut: Tavandaki karolari saymaktan gözlerim bozuldu. Biraz da sesim kısık şarkı söylemekten bağıra bağıra. Görüyorum... Selin: Göremiyorum. Ne alfabedeki harfleri, ne yazdığım şiiri... Ne hislerimi ne bir gün sonrasını… Boğuluyorum. Umut:  Bak, şimdi karanlık ama yine doğacak güneş. Biz dursak da dönüyor dünya, biliyorum. Yıka yüzünü okyanuslarla, dağlara tutun, taşları sevmiyorum. Kalk hadi. Selin: Okyanus güneşin yakıcı sıcağına da...
Yorum Gönder
Devamı

Artık Sevmiyorum Ba(ş)lıkları

Çocukken alıştığımız gibi devam ediyordu hayatım, Çünkü biz sesi bile çıkmayan bebekleri uyutmaya çalışıyorduk küçücük dizlerimizde... Olmayan sobalara kesilmemiş ağaçlar atıp yanmasını izliyorduk, Hatta benim bir battaniyem vardı, turuncu, yarım, yaprak desenleri üzerinde Ben onu çırpamazdım, üzerinden yapraklar dökülmesin diye... Bir şeyler yine sahteydi çocukluğumda ama mutluydum... Olmayan aşkına tutunup, olmayan bir adamı seviyorum şimdilerde. Bazı şeyler kadar sahte olan bu durumda şimdi neden mutlu olamıyorum? Beş yıl kalmıştı otuz yaşıma, Nereden bakıldığına bağlı olarak çok genç ve çok yaşlıyım... Elimde dolunay çizelgesiyle geçişini izlerken ayların Aylar kendine yuva edinir kaplumbağa kabuklarını bayım Çığlardır parlayan gökyüzünde, Yıldızlar soğuktur aslında, Bir başka gezegende bile siz varsanız hayat vardır Ben yine kelimeleri yanarken soğuktan donan bir şehirde Sizin verdiğiniz nefesleri almaktayım... Üç defa da öldüm üstelik, gerçek birer ölümdü h...
Yorum Gönder
Devamı

İyiliğimde

       Yıkanmış gri beton merdiven kokusunu içime çekerek, soyulmuş duvarlarını izlediğim apartmanı kat be kat aşıp, anlamaya çalışıyorum. Yıpranmışlığı kadar yıkanmış, sorduğu kadar soyulmuş boyaları. Yüzümün akmış rimelleri ve ağladıkça artan gözyaşı kokusuyla; ben bir apartman mıyım? Her katımda farklı hayatlar, derinlerimde huzursuz fareler ve kaçık solucanlar ile ben de böyle sıkıcı mıyım? Yeni yıkanmış bir merdiven kokusu kadar yanıltıcı hayatım.      İyiyim. Hiç içmemiş olana, rakı kokusu kadar iyi. Kalbimi şöyle bir söküp, helallik aldıktan sonra bitirecek kadar iyi... Üzerimden bir motor geçmiş de "Bu da mı gol değil?" demiş olacak kadar iyi... Hâlâ sevgisizce yaşarcasına öylece... Sarı bir şiirde sadece "öylesine" kelimesine aşık olacak kadar iyiyim ve olmak istemeyecek kadar. Henüz hayata geçememiş planlar kadar, yanlış alınmış kararlar, yanlış anılmış şairler gibi, bundan sonraki yaşanacak yıllarda yanıp, hiç sönmeyecekmişçesine iyiyim. Teş...
Yorum Gönder
Devamı