Hayaller bırakıyordu kadın, kurak gözlerinden
Yağmur sonrası nemini çekmeyen, yeni sulanmış- kurak gözlerinden.
Hayır, ağlamazdı kadın yaşadıklarına.
Hayır bırakmıyordu hayalleri bir merdiven boşluğuna.
Bir asil edayla fırlatıyordu,
Her bir hayali, içler acısı seslerin eşliğinde
Parçalanıyordu.
Sessizce bekliyordu kadın, bihaber gideninden
Dolunayla konuşuyordu bazen; benimsemişti üstelik, şikayetçi değildi
Kısacık kestiği saçlarıyla çevrili yeni kırık bakışlı yüzünden.
Hayır ağlamazdı kadın pişmanlıklarına.
Hayır haber beklemiyordu gideninden aslında.
Birkaç buruk saç teli döküyordu merdiven boşluğuna
Her bir saç teli, bir anıyı taşıyordu,
O, unutuyordu…
Selin'S
Selin: Ben, Şiirlere ve yazılara isim bulmakta usta olan ben, Hissettiğim şeye bir ad bulamamakla birlikte, hissediyorum. Hislerim hala yaşıyormuş. Hadi kutlayalım bunu, bu gece ölmeyen hislere içiyorum. Ve aynı şarkıyı, aynı kişi için defalarca kez üst üste dinliyorum. Umut: Aynı şeyi aynı kişi için her gece hissetmekten farkı ne ki? Aynı insana yazmıyor muyuz ömrümüz boyu tüm şiirleri? Selin: Hissettiğin an, içinde yaşıyorsun bir şeyleri. Kaldı ki bence öylesi daha iyi, bazı şeyler bilinmemeli. Umut: Tavandaki karolari saymaktan gözlerim bozuldu. Biraz da sesim kısık şarkı söylemekten bağıra bağıra. Görüyorum... Selin: Göremiyorum. Ne alfabedeki harfleri, ne yazdığım şiiri... Ne hislerimi ne bir gün sonrasını… Boğuluyorum. Umut: Bak, şimdi karanlık ama yine doğacak güneş. Biz dursak da dönüyor dünya, biliyorum. Yıka yüzünü okyanuslarla, dağlara tutun, taşları sevmiyorum. Kalk hadi. Selin: Okyanus güneşin yakıcı sıcağına da...
Yorumlar
Yorum Gönder