''Seni seviyorum ama çok yıprandım'' demekti benim senden vazgeçmelerim... Kendimden kaçışlarım dinlendirmek içindi, saçlarına aklar düşmüş ruhumu. Öyle derinden yaralar almış ki, şimdi sakat kalmış ve de her zamanki gibi yalnız. Sevemez olmuş, karamsar olmuş, konuşmak içinden gelmiyormuş... Yaşlar hücum ediyormuş göz pınarlarına dinlemeden zamanlı zamansız...
Seni ''şiirlik' edinebilir miyim? En güzel şiirim olsan; ruhun gibi kuralsız... Yalın, duru, uyaksız... İstediğin yere yerleş, olma rahatsız; duygularım haddinden çok yapraklı bir defter nasılsa... korkma... Benim laflarım sadece lafta! İçten gelmez kötü sözlerim olsan da haksız.. Öyle bir aşk yok ki hep neşeli, acısız kahırsız... Hem, belli mi sanki yarın ne olacağımız? Gülmek varken doya doya, niçin aksın o körpe renklerden duygularımız;''her anımda yanımda ol'' diyeceklerimizi neden yanımızdan uzaklaştırma çabasındayız ve neden hala durulmuyor akmaz denen sularımız...
Bir tutsağız aslında özgürlüğün pençesinde
Önyargılar duvarında birer tuğlayız...
Neden onca sene aşkı bekler de
En imkânsızı seçer duygularımız?...
İmkânımızı kendimiz yaratıyoruz hayat denen sahnede
Ne kadar yakınken uzak olsan ve ne kadar imkânsız
Yine seni seçerdim kalbimdeki başrole
Öyle bir aşk yok acısız, kahırsız...
İyiki'lerde sen varsın ve senli bir evrende
Yıpranmak bile yaşamaya eşdeğer,
Yıpranmak sevmekten farksız...
Dalgınlığıma geldi bu sevgi, boş bulundum bir an
Biliyorum sevmek denen şey kalmaz cezasız
Hayat! Düş artık yakamdan
Söz veriyorum çıkaracağım bir gün aklımdan
Henüz kesişmemişken bu tozlu yollarımız...
''seni unutmalı''ymışım, hayat fısıldadı kulağıma bu gece... Şahidi Ay’mış... Şimdiki yıprandığımdan daha fazla yıpranırmışım... Ama insan sevince her şeye göz yumarmış... Unutulurmuş derin yaralar açsa da hislerde... Doktorun adı yalnızlık, devası zamanmış...
--SeLiN’S--
Yorumlar
Yorum Gönder