Babamı çok özlediğimi fark ediyorum... Hastalandığım zaman daha çok. Kocaman bir bardak ılık süt koyup gelirdi Öksürmem geçsin diye Yatamazdım o gece, sabaha kadar otururduk Ballı ılık süt babam oldu işte o gecelerde... Babamı çok özlediğimi fark ediyorum... Ağladığım zaman daha çok. Gözyaşımı silerdi büyük yumuşak elleriyle Başımı yaslardım sigara ve parfüm kokulu temiz gömleğine... Ensemden tutup yürürdü bir kedi yavrusu misali Dik durayım eğilmeyeyim kimseye isterdi Ensemde kararlı bir el oldu babam o günlerde... Babamı çok özlüyorum Acıktığım zaman daha çok... Bir şey isteyip alamadığımda biraz daha fazla... Duyulup anlaşılmadığım zaman özlemim son sınırda... Çünkü çok güzel yemek yapar babam Birlikte gittiğimiz piknikler gelir aklıma. Ya da onu mutfakta izleyişim... Çünkü bir şeye bakmam yeter ona ulaşmak için. Çünkü konuşmadan anlaşırız her zaman, Büyüsü ile sessizliğin. Sessizce dağıldım uzaklığında... Babamı çok özlediğimi fark ediyorum, İçim yandığı...