Erişebileceğim bütün lambaları söndürmekten acizim, öyle bir üşengeçlik! Ve böylesi bir üşengeçlik içinde (sana) yazmaktan parmaklarım kanıyor. Ölmek bir tür vefa göstermektir. Bundandır vefat ve vefa isimlerinin benzerliği. Ve sana bir sır vereyim mi? Hiçbir şey tesadüf değildir. Sen beni sev diye değil, önce ben kendimi sevebileyim diyeydi her şey. Bir borç ödemek hesabı geçmişime. Dedim ki değişeceksin, bedeli değişmekse. Ve bunu yazarken kitabımın sayfası kendi kendine değişti rüzgârdan. Ben öylesine kolay değişemedim işte. Ben demlik demlik çayları severken, sen beni değiştirebilme gücünü sevdin. Umut, manipülasyonlara yenik düşmemeliydi sevgilim. Zulme karşı sessizliğinedir şimdi bütün sitemim. Ben dünyayı yangınlardan oluşmuş bir is veya yapılması gereken bir iş yahut dağılmayan bir sis sanmıştım. Başka düşünsem doğmazdım. Kâbuslarda boğulacağım ve ben anneme dokuz ay bilmem kaç gün, sırf bu yüzden yük olmadım. Öylesine karışığım. Ve öylesine altı üst edip altının üst...