Yağmur başlasa camlara koşmak için bir sebebim olurdu Sevildiğimi bilsem, sevmeye niyetim... Ne zaman dilim damağım kurusa Sular kesilmiş olurdu. Sonra kırık hayallerim akardı gözlerimden Susuzluğumu geçirene kadar!... Oysa sensizliği geçirmenin bir yolu yoktu. -gidiyorum, bu sondu.- Ne zaman hava kararsa, ışıkları yakmak için elimi uzattığımda Elektrikler kesilmiş olurdu Ve ben hatrımda kalan dolunayın hatırına Işıkları doldurup acıları söndürürdüm Yaralarım kapanmazdı ağladıkça Bir zümrüt de değildim bir anka da... Aslında biz senle mutlu olabilirdik Birimiz Mut'da doğmuş olsa!