Ben hepiniz için çok üzülüyorum... Her gün defalarca saate bakıp da -nasıl oluyorsa olmuyor işte, görmüyorsunuz, Akreple yelkovanın amansız yarışını... Aslında yaşanmalı! Bir iddiaya tutuşup zamanla Cebinizde kalan son umudu yelkovana yatırıp, Akrebin sinsice kazandığını gördükten sonra iç burkan O hayal kırıklığı... Ben hepiniz için çok seviniyorum, Baktıkça mutluluğunuza Keşke keşmekeşten çıksam da Böyle boş boş gülebilsem diyorum... Ben hepiniz için çok üzülüyorum. Benim gözlerimle bakmak yerine Benim gözlerime bakıyorsunuz Oysa ben daha şanslıyım Duruyorum öylece yerimde Ve biliyorum... Ya da bildiğimi sandım İçimdeki o ağır intihar isteğiyle İntiharlar saldım tüm bir şehre Herkes öldü birer birer Bir ben kaldım Selestia